Afgelopen jaar hebben we vaak gehoord dat wij een inspiratie zijn voor anderen. Door ons eerlijke verhaal te vertellen hopen we meer mensen te inspireren.
Ooit waren wij een heel standaard gezin. Vader, moeder en 2 kinderen met een 2-onder-1 kap woning, allebei een baan, 2 auto’s, sport, sociale verplichtingen, etc. De welbekende ratrace.
Onze bijzondere reis begon toen we ontdekte dat onze jongens uitzonderlijk hoogbegaafd zijn. Toch niet zo standaard blijkbaar. We werden gedwongen eens goed in de spiegel te kijken. Deze spiegel vertelde ons dat wij ver van onszelf verwijderd waren geraakt. Door allerlei onbewuste systemen, die wij onszelf als kind hebben aangeleerd, waren we niet meer onszelf. We liepen niet ons eigen pad, maar het gebaande pad.
Op zoek naar onszelf, dat moesten we doen. Maar dit proces was zo heftig dat we dit niet samen konden. We moesten los van elkaar gaan ontwikkelen, in de hoop dat we later weer bij elkaar uit zouden komen.
En dat gebeurde!
We weten nu, meer dan ooit, dat we bij elkaar horen!
Maar het moest wel anders. We willen uit de ratrace.
Maar hoe dan? Nou eigenlijk heel simpel, door gewoon te doen. We hadden altijd al het plan om de wereld te zien met onze jongens. Nooit gedacht aan een grote reis van een jaar, maar aan korte reizen elke 2 jaar. Dat plan hebben we omgegooid. We hebben ons huis verkocht, een camper gekocht en we zijn gewoon gegaan.
Weg van alles, terug naar onszelf.
De wereld is zo mooi, kan je zoveel mooie en wijze lessen leren.
Er zijn altijd redenen te bedenken waarom nu niet de juiste tijd is.
Er zullen ook altijd problemen te bedenken zijn waarom je dit niet moet doen.
Maar er zijn ook altijd oplossingen, voor de uitdagingen die ontstaan, als je het wèl doet.
Neem de tijd nu, sta open om de echte schoonheid te zien en te ervaren.
Op jouw manier. Leer de mooie en waardevolle lessen.
Zoveel waardevolle inzichten, zoveel geluksmomenten.
Laat je niet tegenhouden!
Wij blijven op dit pad.
Wij blijven reizen!
Zowel fysiek als innerlijk.
Volg jij je eigen pad?
Liefs,
Ellis en René,
Bjørn en Syll
